Formy wsparcia i harmonogram
Formy wsparcia realizowane w ramach projektu: - Terapia zajęciowa - usprawnianie za pomocą określonych czynności, zajęć i pracy, które mają wartość kształcącą, wychowawczą a także rehabilitacyjną. Ma ona na celu głównie podnoszenie jakości życia, a przede wszystkim sprawności psycho-fizycznej osób niepełnosprawnych. Działania te mają charakter ciągły i kompleksowy oraz stanowią proces terapeutyczny prowadzący do usprawnienia i kompensacji zaburzeń funkcji spowodowanych różnorakimi schorzeniami i zaburzeniami rozwojowymi. W ramach terapii zajęciowej może również być wykorzystywana metoda neuromodulacji tDCS (mikropolaryzacja), jako forma wspomagająca usprawnianie funkcji ruchowych i poznawczych osób z wielorakimi niepełnosprawnościami. W ramach terapii zajęciowej odbywają się również zajęcia rekreacyjne (wycieczki, spacery, gry sportowe, wyjścia do kina, restauracji itp.), zajęcia plastyczne (wykorzystanie różnorodnych metod i form artystycznych wyrazu), terapia poprzez sztukę, gry i zabawy, biblioterapia, itp.
- Terapia logopedyczna - rozwijanie i doskonalenie mowy, wdrażanie do prawidłowych nawyków artykulacyjnych, korygowanie dysfunkcji w obrębie narządu żucia, połykania i oddychania, usprawnianie kompetencji językowych wzmacnianie wiary we własne możliwości, rozwijanie samoakceptacji i kształtowanie pozytywnej samooceny.
- Trening umiejętności społecznych - beneficjenci uczestniczący w tej formie wsparcia mają szansę na zdobycie wiedzy, kompetencji i umiejętności społecznych, które umożliwią im funkcjonowanie w najbliższym otoczeniu, nie tylko w formie biernej (jako obserwator) ale i aktywnej (jako osoby inicjującej i utrzymującej relacje w sposób aprobowany społecznie), nauczą się rozpoznawać i komunikować własne potrzeby i uczucia, co spowoduje zmniejszenie ilości zachowań trudnych, w tej grupie osób, będą potrafili (na miarę swoich możliwości) nawiązywać i utrzymywać relacje interpersonalne, co pozytywnie wpłynie na ich nastrój i samoocenę, będą potrafili zwrócić się o pomoc, w trudnej dla siebie sytuacji, w celu zmniejszenia swojej frustracji, zapobieganiu wybuchów złości i budowania poczucia sprawstwa, będą w stanie samodzielnie zdobywać potrzebne dla siebie informacje oraz dokonywać wyboru, co zwiększy ich wewnętrzne poczucie kontroli oraz wiarę we własne możliwości – co w efekcie przełoży się na zwiększenie ich aktywności psycho-ruchowej, nabędą praktycznych umiejętności pozwalających na korzystanie z miejsc użytku publicznego, będą poprawnie rozpoznawać rodzaje relacji interpersonalnych i utrzymywać w nich stosowny dystans, zapewniając sobie większe bezpieczeństwo, w otoczeniu innych osób, będą wyposażeni w umiejętność rozpoznawania i radzenia sobie w sytuacji zagrożenia.
- Terapia pedagogiczna - spowodowanie określonych, pozytywnych zmian w zakresie sfery poznawczej, emocjonalno-motywacyjnej oraz w strukturze wiedzy i umiejętności poprzez zespół oddziaływań terapeutycznych wspomagających rozwój zaburzonych funkcji i sfer rozwojowych. Kształtowanie tych cech osobowości i charakteru oraz dyspozycji i funkcji psychofizycznych, które wpływają na rozwój oraz pozwolą opanować podstawowe wiadomości i umiejętności. Cele terapii pedagogicznej powinny koncentrować się wokół zmian rozwojowych w zakresie sfery poznawczej oraz emocjonalno-społecznej i wyznaczone są dla każdej osoby indywidualnie, stosownie do potrzeb i możliwości.
- Terapia dźwiękiem - nazywana również masażem dźwiękiem lub kąpielą w dźwiękach to forma terapii, w której następuje harmonizacja i uruchomienie procesów regeneracyjnych całego organizmu. Wszystko odbywa się w stanie głębokiego relaksu i odprężenia. Wibracja dźwięku jest wewnętrznym masażem ciała dającym delikatne bodźce każdej komórce do usuwania blokad fizycznych, emocjonalnych i mentalnych. Uruchamiają się funkcje obronne organizmu. Wzmocniony i zregenerowany zostaje układ nerwowy i odpornościowy. Przyspieszony zostaje proces wydalania toksyn. Podczas terapii z beneficjentami wykorzystuje się misy dźwiękowe i gongi, tank drumy, dzwonki tingshe i koshi.
- Biofeedback - terapia oparta na treningu mózgu, który składa się z szeregu sesji treningowych. Stosując EEG Biofeedback możemy polepszyć bioelektryczną czynność mózgu. Dzięki informacji zwrotnej trenujący może nauczyć się świadomie zmieniać wzorce funkcjonowania mózgu. Zasada działania EEG Biofeedback polega na komputerowej analizie zapisu EEG trenującego, podłączonego poprzez elektrody do systemu. Trenujący kontroluje przebieg wideogry poprzez swoje myśli i zachowanie. Podczas treningu terapeuta dostraja pożądane parametry fal mózgowych tak, aby zastymulować powstawanie nowych korzystnych wzorców lub hamować te niewłaściwe. Terapia biofeedback pomaga uzyskać lepsze wyniki w edukacji, zwiększyć potencjał umysłowy. Stanowi także ważny element w przyśpieszaniu efektów innych terapii.
-
Terapia psychologiczna - zamierzony i systematyczny proces, którego celem jest usuwanie zaburzeń komunikacji nieprawidłowych procesów psychicznych i uzyskiwania lepszego przystosowania społecznego, polepszenie struktury osobowości i stymulacja możliwości rozwojowych. Celem sesji terapeutycznych jest nabywanie umiejętności radzenia sobie z lękiem, socjalizacja - umiejętności otwarcia się na innych, wzmacnianie pozytywnych zachowań, konstruktywne funkcjonowanie w grupie rówieśniczej, nabywanie motywacji do zdobywania nowych umiejętności. - Komunikacja alternatywna i wspomagająca - szereg metod, które dobiera się indywidualnie do potrzeb i możliwości beneficjentów. Dla konkretnej osoby tworzony jest indywidualny system komunikacji, który umożliwi mu porozumiewanie się z otoczeniem. System ten musi uwzględniać sprawność ruchową beneficjenta, jak również to, który kanał komunikacyjny funkcjonuje najlepiej oraz poziom funkcjonowania intelektualnego. Dobrze stworzony oraz adekwatnie modyfikowany wpływa w znaczący sposób na poprawienie się samodzielności a wiec daje możliwość bycia aktywnym członkiem społeczeństwa. Wspieranie rozwoju mowy czynnej za pomocą symboli PCS i w trakcie czytania beneficjenta za pomocą symbolicznych obrazków. Kształtowanie umiejętności opowiadania historii i odpowiadania na pytania do tekstu z wykorzystaniem symboli obrazkowych.
- Integracja sensoryczna - terapia polegająca na rozwijaniu prawidłowego odbioru i analizy bodźców dostarczanych z otoczenia poprzez zmysły zewnętrzne (wzrok, słuch, dotyk, smak, węch) oraz płynące z własnego ciała poprzez zmysły wewnętrzne (równowagi i czucia głębokiego). Terapia ma charakter zabawy ruchowej, podczas której dostarczane są beneficjentowi bodźce, których najbardziej potrzebuje jego system nerwowy (co wiemy z diagnozy) i odbywa się w sali wyposażonej w specjalistyczny sprzęt i pomoce do stymulacji.
- Hipoterapia - koń jest ciepły, temperatura jego ciała jest o ok. 1 stopień wyższa od temperatury ciała człowieka. Jazda na koniu na oklep daje efekt rozgrzewającego masażu nóg i miednicy. Zastosowanie odpowiednich pozycji i ćwiczeń podczas hipoterapii powoduje rozluźnienia całego ciała i likwiduje wzmożone napięcie mięśniowe u osób ze spastycznym porażeniem. Jazda na koniu to nieustanne ćwiczenie równowagi. Balansowanie na końskim grzbiecie przynosi znaczną poprawę równowagi podczas poruszania się i chodzenia po ziemi. Dzięki ogromnej ilości impulsów jakie otrzymuje beneficjent podczas hipoterapii znacznej poprawie ulega mowa i sprawność manualna beneficjentów (lepiej piszą, rysują). Poprawia się wydolność organizmu, krążenie, oddychanie, perystaltyka i przemiana materii. Koń wyzwala emocje: od strachu – po miłość. Uczy wrażliwości i opiekuńczości, ale także stanowczości i umiejętności podejmowania szybkich decyzji. Ma ogromny wpływ na psychikę beneficjenta. Motywuje do działania i przezwyciężania trudności.
- Dogoterapia - metoda aktywizowania beneficjenta poprzez odpowiednio przygotowanego psa w celu wspomagania procesu przywracania pełnej lub możliwej do osiągnięcia sprawności fizycznej i psychicznej oraz opanowania umiejętności zapewniających beneficjentowi aktywne funkcjonowanie w codziennym życiu społecznym. Obecność psa podczas zajęć jest doskonałą motywacją do podejmowania wysiłku i spontaniczności. Pies wprowadza radość i poczucie bezpieczeństwa. Ze względu na swoje usposobienie zwierzę to akceptuje daną osobę taką, jaka jest, bez względu na niepełnosprawność ruchową czy psychiczną.
- Zajęcia na basenie – mają na celu naukę bezpiecznego i swobodnego poruszania się i przebywania w wodzie. W nauce wykorzystywane są różnego rodzaju techniki wspomagań w zależności od rodzaju i stopnia niepełnosprawności. Techniki mają na celu m.in. ułatwienie prawidłowego wchodzenia do basenu i opuszczania go, różnych sposobów zmian pozycji z wykorzystaniem rotacji, kontrolowania równowagi, osiągania pozycji bezpiecznego oddychania. Wszystkie sesje zawierają elementy zabawy, współpracy i współzawodnictwa.
- Terapia muzyką - podczas terapii muzyką uczestnicy mają do czynienia z prawdziwymi instrumentami, poznają ich kształty, brzmienia oraz sposób wydobywania dźwięków. Biorą udział w spektaklach, przedstawieniach teatralnych i innych wydarzeniach muzycznych, które pobudzają uczestników do działania, podejmowania współpracy i rozwijania kreatywności i pewności siebie poprzez śpiew, taniec i grę na instrumentach. Zajęcia muzykoterapeutyczne odbywają się w kilkuosobowych grupach dzięki czemu uczestnicy nawiązują kontakt między sobą i synchronizują powierzone im role tworząc jedną spójna formę muzyczną. Terapia muzyką polega również na powtarzaniu pewnych prostych schematów rytmicznych lub krótkich sekwencji melodycznych, rozpoznawaniu dźwięków, odgłosów, ogólnym ćwiczeniu pamięci muzycznej. Nie brak również wyrażania muzyki poprzez ekspresję plastyczną, używania przedmiotów z najbliższego otoczenia czy też przedmiotów używanych w życiu codziennym. Zajęcia muzykoterapeutyczne zawierają również aspekt relaksacyjny, pomagający uczestnikowi wyciszyć się i zredukować napięcie.
-
Rehabilitacja funkcjonalna - w zależności od jednostki chorobowej i rodzaju niepełnosprawności dobierany jest odpowiedni zestaw zabiegów i ćwiczeń, które mają na celu zwiększenie ruchomości w stawach, poprawę koordynacji wzrokowo – ruchowej, wzmocnienie mięśni osłabionych, naukę radzenia sobie w czynnościach dnia codziennego, poprawę funkcjonowania układu sercowo – naczyniowego, rozciągnięcie w miarę możliwości przykurczów, rozluźnienie mięśni nadmiernie napiętych, poprawę funkcjonowania układu oddechowego, podtrzymanie możliwie jak najdłużej aktualnej sprawności fizycznej, mobilizację, w miarę możliwości do jak największej samodzielności (poruszanie się na wózku, spożywanie posiłków, itp, zwiększenie koncentracji i uwagi podczas zajęć i aktywniejszy w nich udział. - Opiekun osoby niepełnosprawnej w zajęciach grupowych - sprawowanie bezpośredniej opieki nad osobą niepełnosprawną podczas pobytu w placówce, organizowanie wsparcia społecznego, wspieranie osoby niepełnosprawnej w załatwianiu spraw urzędowych, podtrzymywanie umiejętności wcześniej nabytych, rozwiązywanie problemów. Opiekun osoby niepełnosprawnej towarzyszy i wspomaga beneficjenta w pełnieniu ról społecznych jak również pobudza jego aktywność fizyczną i społeczną
- Opiekun osoby niepełnosprawnej w opiece indywidualnej - praca opiekuna osoby niepełnosprawnej ma być źródłem zadowolenia obu stron. Opiekun uczestniczy w życiu osoby niepełnosprawnej i pomaga sprostać trudnościom jakie pojawiają się na co dzień. Dzięki opiekunowi beneficjent może zrobić rzeczy, które do tej pory były niemożliwe do zrobienia - wyjście do kina, wyjazd w góry, czy nad morze, zwykłe "męskie" wyjście na piwo czy "babskie" na kawę i ciastko do kawiarni. Opiekun aktywnie włącza się w system rodziny, pełniąc w nim wiele funkcji zaczynając od opiekuńczych i rehabilitacyjnych a na społecznych kończąc. Opiekun nie zastępuje rodziny, nie wyręcza jej a raczej pomaga. W dużym stopniu odciąża rodzinę w życiu codziennym, daje poczucie komfortu, rodzic ma więcej czasu dla siebie czy też pozostałych w rodzinie dzieci. Dzięki temu poprawiają się relacje między członkami rodziny a rodzic ma nareszcie czas aby zadbać o siebie i swoje zdrowie zarówno fizyczne jak i psychiczne.
- Pomoc techniczna – jest współodpowiedzialna za stworzenie poczucia bezpieczeństwa beneficjentowi, organizuje opiekę i codzienną pracę z beneficjentem, pomaga podczas terapii prowadzącemu zajęcia, mobilizuje osobę niepełnosprawną do rozwijania zainteresowań i aktywności oraz przyjmuje rolę opiekuna i współwychowawcy. Wspiera beneficjenta w utrzymaniu higieny osobistej (wychodzenie do toalety, przewijanie, mycie, itp.) oraz podczas niepożądanych zachowań, zakrztuszeń, ataków epilepsji, itp. Ponadto pomoc techniczna wspiera beneficjenta podczas przyprowadzania i odprowadzania do autobusów dowożących do placówki.
- Mieszkanie treningowe - ta forma wsparcia to praca nad uzyskaniem maksymalnej samodzielności i niezależności beneficjentów od rodziny, przystosowaniem do życia poza domem rodzinnym oraz utrwalaniem umiejętności nabytych w trakcie wcześniejszego pobytu w mieszkaniu. Działania dotyczą szeroko rozumianej samodzielności w różnych sferach życia podzielonych na cztery etapy:
1) Trening czynności samoobsługowych - beneficjenci będą uczyć się dbania o higienę osobistą, przygotowywania prostych posiłków, zasad pracy w kuchni, nakrywania do stołu, odpowiedniego spożywania posiłków z użyciem sztućców. Ponadto, dbania o swój pokój, prania ubrań, obsługi sprzętów RTV i AGD. 2) trening czynności porządkowych - beneficjenci będą uczyć się utrzymywania czystości w mieszkaniu z użyciem właściwych sprzętów, urządzeń i odpowiednich środków czystości, dbania o teren przed budynkiem, w którym funkcjonuje mieszkanie treningowe, 3) trening zachowań społecznych - beneficjenci będą nabywać i utrwalać podstawowe umiejętności niezbędne do funkcjonowania w społeczeństwie od planowania i robienia zakupów, poprzez aktywność na rynku pracy, dbanie o zdrowie, po świadomy i dobrowolny udział różnorakich wydarzeniach społecznych, kulturalnych, okazjonalnych, a także trenowanie zachowań wewnątrz grupy, właściwych interakcji, współżycia z innymi osobami, współmieszkańcami, gośćmi, osobami z zewnątrz. 4) nauka spędzania wolnego czasu – w tej sferze beneficjenci będą uczyli się jak spędzać i zagospodarowywać wolny czas w sposób pożyteczny i adekwatny do wieku i poziomu funkcjonowania, będą trenowali nawyki odpowiedniego doboru okresu aktywności i odpoczynku z rozwijaniem zainteresowań włącznie. - Weekendowe zajęcia świetlicowe - aktywizacja środowiska osób niepełnosprawnych, integracja z lokalną społecznością oraz poszerzanie horyzontów poznawczych poprzez zwiedzanie ciekawych miejsc w Polsce. Pierwszy aspekt dotyczy rozwijania praktycznych umiejętności przydatnych w życiu codziennym (np. przygotowanie posiłku, higiena osobista, umiejętność obsługi komputera, telefonu i innych urządzeń audio-video, itp.), drugi obejmuje zdolność do funkcjonowania w lokalnej społeczności czyli umiejętność poruszania się w prostych sytuacjach społecznych oraz trzeci aspekt, mający na celu rozwijanie umiejętności aktywnego spędzania wolnego czasu.
-
Zajęcia sportowo-społeczno-kulturalne - nadal trenujemy i szkolimy się w dyscyplinie dla osób niepełnosprawnych – boccia, która sprawia wiele przyjemności beneficjentom. Podczas zajęć sportowych zwiedzimy najbliższą okolicę uprawiając nordic walking, a swoją aktywność fizyczną i sprawność sprawdzimy na zajęciach na ściance wspinaczkowej oraz kręgielni. Wśród naszych beneficjentów jest już wiele osób, które posiadają trzykołowe rowery, ale nie wyjeżdżają nimi poza swoje podwórko. Chcemy zorganizować wycieczkę rowerową na trasie dostosowanej do możliwości beneficjentów. W grudniu zorganizujemy Turniej Mikołajkowy w boccię. Wezmą w nim udział wszyscy beneficjenci tej formy wsparcia oraz zaproszeni goście. Na koniec projektu planujemy drugi Turniej Pokazowy w boccię z udziałem rodziców naszych beneficjentów, połączony z prezentacją multimedialną, ukazującą całoroczną pracę. Chcemy pokazać, jak ich dzieci a nasi beneficjenci aktywnie spędzali czas podczas zajęć. Dzięki wyjazdom na dalsze wycieczki sprawdzimy nowe miejsca, ich dostępność dla osób niepełnosprawnych. Będzie to formą nagrody za trud włożony w treningi stacjonarne w boccię. Uatrakcyjni to pobyt na zajęciach oraz pozwoli uczestnikom wyjechać gdzieś dalej, niż tylko poza drogę z domu do placówki. -
Mikropolaryzacja - jest to innowacyjna i nowatorska metoda terapeutyczna stosowana u pacjentów z różnorakimi zaburzeniami o podłożu neurologicznym. Metoda ta wykorzystuje prąd stały galwaniczny o parametrach zbliżonych do prądów fizjologicznych występujących w organizmie w naturalny sposób, dlatego mózg odbiera stymulację takimi prądami jako własne oddziaływanie. Rehabilitacja za pomocą mikropolaryzacji przywraca tkankom nerwowym utracone właściwości, zapewniające normalną ich pracę, polepsza stan tkanki nerwowej i funkcjonowanie mózgu. Cykl terapeutyczny wymaga codziennych sesji od kilku do kilkudziesięciu minut w ciągu kolejnych 10 dni (konieczna jest systematyczna terapia z przerwą nie dłuższą niż dwa dni). Cykle są powtarzane nie wcześniej niż po trzech miesiącach. - Grupa wsparcia - comiesięczne spotkania grupowe dla rodziców i opiekunów osób niepełnosprawnych uczęszczających do placówek prowadzonych przez Stowarzyszenie. Uczestnicy biorą udział w zajęciach psychoedukacyjnych i warsztatach prowadzonych przez terapeutę, zapoznają się ze sposobami radzenia sobie z wypaleniem, zasadami bycia dobrym opiekunem oraz potrzebami osób niepełnosprawnych. Celem grupy jest otrzymanie wsparcia, wzmocnienia w procesie towarzyszenia bliskim osobom niepełnosprawnym, radzenie sobie z codziennymi trudnościami, dbanie o siebie i własne zdrowie psychiczne i fizyczne. Podczas gdy rodzice lub opiekunowie osób niepełnosprawnych przepracowują z terapeutą swoje problemy, beneficjenci uczestniczą w zajęciach integracyjnych i ogólnorozwijających prowadzonych przez opiekunów. Dzięki temu rodzice/opiekunowie mogą spokojnie uczestniczyć w grupie wsparcia wiedząc, że ich dziecko jest zaopiekowanie.
-
Wyjazdowe warsztaty umiejętności społecznych dla dzieci i młodzieży z niepełnosprawnościami, w tym z autyzmem - w trakcie wyjazdowych warsztatów umiejętności społecznych chcemy przygotować młodych ludzi do samodzielnego radzenia sobie w trakcie życia codziennego, akceptacji rozłąki z rodzicami i opiekunami a także do funkcjonowania i wzajemnej integracji w grupie rówieśniczej poza placówką i domem. Każdego dnia będzie przewidziany czas na treningi umiejętności społecznych, które będą realizowane wg takich tematów jak: inicjowanie rozmowy, kontakty z nieznajomymi ludźmi, mówienie NIE - odmawianie oraz akceptowanie czyjegoś NIE, proszenie o pomoc, wady i zalety, kulturalne zachowanie się, podejmowanie decyzji oraz panowanie nad swoimi emocjami. W trakcie warsztatów dzieci i młodzież będą uczestniczyć pod opieką terapeutów, opiekunów i asystentów w codziennych treningach praktycznych związanych z dbałością o swój wygląd, samodzielnym dokonywaniem wyborów, praniem bielizny czy porządkowaniem pokoju. Mając do dyspozycji transport i kierowcę zakładamy również realizację treningów poznawczych, których celem będzie rozwijanie zainteresowań młodych ludzi, nauka aktywnego spędzania czasu wolnego oraz poznawanie ciekawych i interesujących turystycznie miejsc. W czasie warsztatów zakładamy również czas na zajęcia integracyjne z wykorzystaniem muzyki, tańca i ruchu. Treningi te będą swoistą kontynuacja działań, które są realizowane w trakcie specjalistycznych terapii w placówce, a poprzez wyjazdowy aspekt będą one miały charakter praktyczny, usamodzielniający i rozwijający. Umiejętności, które beneficjenci nabyli w trakcie specjalistycznych zajęć będą mogli kontynuować i trenować w naturalnych warunkach społecznych poza domem a także bez wsparcia rodziców. Jest to bardzo istotna kwestia w procesie przygotowywania młodych ludzi do samodzielności, do współdziałania w grupie społecznej oraz do zdobycia umiejętności radzenia sobie w sytuacjach trudnych i problemowych. Bardzo ważną kwestią będzie pokazanie rodzicom, iż ich dzieci są przygotowane do samodzielności, do podejmowania własnych decyzji i funkcjonowania poza domem rodzinnym. -
Wyjazdowe zajęcia terapeutyczne dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej i ich zdrowego rodzeństwa połączone z warsztatami dla rodziców - w ramach tej formy wsparcia zostanie zorganizowany wyjazd terapeutyczny nad morze dla dzieci z niepełnosprawnością sprzężoną, intelektualną i ruchową wraz z rodzeństwem oraz dla ich rodziców i opiekunów. Zajęcia te będą swoistą kontynuacją działań realizowanych w placówce w czasie zajęć specjalistycznych, comiesięcznych grup wsparcia oraz podczas konsultacji ze specjalistami. Będą one realizowane w oparciu o sensoplastykę, terapię ruchem, arteterapię, techniki relaksacyjne oraz z wykorzystaniem metod terapii zabawą. Podczas, gdy beneficjenci będą uczestniczyć w grupowych zajęciach terapeutycznych, dorośli będą poszerzać swoją wiedzę i umiejętności w zakresie takich tematów jak: radzenie sobie z zachowaniami trudnymi u dziecka, rozwijanie samodzielności i zaradności osób z niepełnosprawnościami, rozwijanie zainteresowań adekwatnych do wieku i płci, przeciwdziałanie wypaleniu u rodziców, aktywny wypoczynek z osobą z niepełnosprawnością. W czasie wyjazdu będzie również przewidziany czas na wymianę doświadczeń i integrację całych rodzin. Fakt, iż zajęcia będą miały charakter wyjazdowy przyczyni się do tego, że rodziny oderwą się od problemów życia codziennego a dorośli będą mogli liczyć na wsparcie terapeutów, opiekunów, asystenta oraz trenerów. Osoby z niepełnosprawnością będą trenować funkcjonowanie poza domem, z czasowym wyłączaniem rodziców z opieki nad nimi. Dodatkowo rodziny będą aktywnie spędzać czas oraz zwiedzać ciekawe turystycznie miejsca Pomorza. Harmonogram I okres finansowania - 01.04.2022-31.03.2023: Harmonogram II okres finansowania - 01.04.2023-31.03.2024: Harmonogram III okres finansowania - 01.04.2024-31.03.2025:
|
|
|
